Populair of niet – kandidaten danken hun imago vooral aan het medium dat hen verslaat, blijkt uit een studie van de PEW Research Center. Tenminste: elk medium heeft zijn eigen toon. Twitter is weerbarstig en negatief, blogs zijn kritisch met distantie en reguliere media pakken vooral Obama aan.
Op Twitter scoort Ron Paul het best van alle kandidaten. Hij is immens populair op Twitter – 55 procent van de tweets over hem waren positief en maar 15 procent negatief. Geen van de kandidaten in het GOP-veld scoren beter en behalve Herman Cain (het onderzoek is tussen 2 mei en 27 november gedaan) hebben alle andere kandidaten meer negatieve dan positieve tweets. En Obama – de eerste president 2.0? Hij heeft meer te vrezen van reguliere media dan van Twitter. Hij krijgt drie keer meer positieve tweets dan negatieve, terwijl kranten, televisie en radio een stuk harder over hem oordelen.
Op Twitter blijken berichten twee keer vaker negatief te zijn dan op blogs, bijvoorbeeld. De volatiliteit van de toon ligt op Twitter ook veel hoger dan op andere media.Zo vond PEW een heel extreem voorbeeld in Gingrich: ‘Perhaps nobody had a wilder ride on Twitter than Gingrich, whose negative coverage ranged from 19% one week to 70% another-a differential of 51 points. In blogs, his negatives varied much less, 25 points.‘
Het is door die onderlinge verschillen tussen media dus onverstandig om een thermometer in één medium te steken in de hoop een betrouwbare maat voor de publieke opinie te krijgen. Daarvoor zijn de structurele verschillen tussen media te groot. Twitter, denkt PEW, schiet uit de heup, blogs bieden al meer distantie, reguliere media worden gerund door professionele journalisten. Die verschillen vertekenen de resultaten van een peiling gebaseerd op één medium. <<
ElectionDeskUSA 
Het ABC/Des Moines Register/WOI/Yahoo-debat van gisterenavond was wel informatief. Helaas stelde Diane Sawyer, die niet in vorm was, de meeste vragen, maar de aanwezigheid van de integere kwaliteitsjournalist George Stephanopoulos maakte veel goed. Een van de vragen die werd gesteld was of huwlijkstrouw een belangrijke factor was bij de presidentskandidaat. De vraag had uiteraard betrekking op Gingrich, en die kwam daarbij in de problemen. Niettemin was Gingrich weer sterk in het debat. Romney viel tegen, en Bachmann deed het opvallend goed. Paul leek, zoals gewoonlijk, weer humeurig, Santorum was wat nerveus, en Perry maakte dit keer geen grote blunders.
Romney wist dit keer wel beter uit te leggen dat staten zelf de ziektenkostenverzekeringen kunnen regelen, en dat de federale overheid dat beslist niet moet doen. Wat me het meest is bijgebleven van Gingrich was zijn krijgshaftige taal over Israel, kennelijk bedoeld om de evangelische kiezer, die immers doorgaans zionist is, te paaien. Bachmann zegt graag dat ze overal tegen is, maar besteedt te weinig aandacht aan oplossingen. Ondanks haar evangelische achtergrond, gaat mijn voorkeur nu uit naar Michele Bachmann, alhoewel zij maar weinig kans op de nominatie maakt. Ik zal waarschijnlijk op Romney stemmen, om Gingrich te stoppen.
http://abcnews.go.com/ heeft een video van het volledige debat on-line.